در عرصه مدیریت دانش، دوره‌های مختلفی وجود دارد که هر یک جهت مدیریت کردن دانش دارای ویژگی‌های خاصی هستند. این دوره‌ها که تحت عنوان نسل‌های مدیریت دانش بیان می‌شوند به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند.
نظریه‌های مدیریت دانش را می‌توان در سه مقوله بررسی نمود. نظریه‌ای که دانش را رشته‌ای به حساب می آورد. نظریه دیوید اسنودن که همان نظریه تغییر می‌باشد و نظریه سوم، جنبه عرضه مدیریت دانش می‌باشد.
تعریف دانش به اندازه‌ای وسیع است که تقریباً هر چیزی که اجازه درک مفاهیمی را بدهد که فرد برای کارکرد اثر بخش در این جهان بدان نیاز دارد، می‌تواند مدیریت دانش نامیده شود. سختی ارائه تعریف مشخص از مدیریت دانش موجب شده تا صاحب نظران بر اساس تجارب خود و دیدگاه‌های مختلف تعاریف گوناگونی را بیان کنند.
یکی از مهم‌ترین موضوعات در مدیریت دانش، تعیین و تشریح تفاوت‌های بین داده، اطلاعات و دانش است. در این مطلب، به تشریح تفاوت‌های بین داده، اطلاعات و دانش خواهیم پرداخت.
مدیریت دانش می‌تواند چتری برای گستره‌ی راه کارهای مورد استفاده جهت اداره دانش نیروی کار سازمان در نظر گرفته شود. اخیرا دانش به عنوان دارایی اولیه سازمان ها فرض می شود. مدیریت دانش، ابزاری مدیریتی و فرایند ایجاد ارزش از دارایی های نامرئی سازمان است.
در تاریخ تکامل مدیریت دانش، برخی از تئوریسین‌های مدیریت به تکامل مدیریت دانش کمک کرده اند که از میان آنها می توان به افرادی چون پیتر دراکر ، پل استراسمن و پیتر سنج در ایالات متحده اشاره کرد.
برای درک بهتر مدیریت دانش، دانستن مفاهیم اساسی و تئوری های مهم در این زمینه لازم و ضروری است. در این محتوا، چهارچوب خوبی برای درک بهتر مدیریت دانش در زمینه موضوعی علوم اطلاع رسانی و فن آوری اطلاعات فراهم شده است.
